برادران کارامازوف،واپسین اثر فئودور داستایفسکی و شاید فاخرترین آن.
نویسنده به شکلی عمیق روحیات و خلق و خوی انسان را بررسی میکند.
رمانی که سرشار است از طغیان،جدال خیر و شر،تقابل خداباوری و خداناباوری و .
در کتاب به راستی با انسان» مواجه هستیم؛انسانی که جوهره ی نیکی و بدی را در کنار یکدیگر داراست.
اکثر شخصیت ها خاکستری هستند و حتی محبوب ترین ها هم دچار تزل های روحی شده اند.
کتاب جلوه گاه تمامی صفات بشری چه نیک و چه بد است و بسیار پیش می آید که خواننده به هنگام خوانش با شخصیت ها همزاد پنداری کند.
بیشتر متن داستان حول محور شخصیت پردازی و تأملات درونی انسان می چرخد و کم تر به توصیفات مکانی پرداخته می شود.
در قلم داستایفسکی روسپی،دائم الخمر، و آدم کش هم حرفی برای گفتن دارند و چه بسا که خواننده برای این همیشه طرد شدگان از جامعه ابراز دلسوزی و همدردی کند.
زمان وقوع داستان قرن ۱۹ است،قرنی که اندیشه های تجدد گرایانه در روسیه به شدت در حال رشد کردن هستند.
بخش های مهمی از داستان به بحث های دیالکتیکی بین خداباوران و خداناباوران و شک گرایان اختصاص یافته است.
کلیسای ارتدوکس نقش بسزایی در شکل گیری عقاید داستایفسکی داشته است.
به هنگام اسارت در تبعیدگاه سیبری تنها کتابی که حق مطالعه آنرا داشت انجیل بود؛از این رو وی به خوبی با مسیحیت آشنا بود.
پیام های رمان آن قدر زیاد است که نمیتوان شمرد.
اما به نظر من یکی از مهم ترین پیام ها اشتراک در گناه است: این که اگر شخصی در جامعه مرتکب کاری ناروا میشود بایستی بنگریم که چه عواملی از کودکی تا امروز در عمل وی نقش داشته است،چه محبت هایی از او دریغ کرده اند،چه نفرت هایی را از اطرافیان خود دریافت کرده است و .
هر یک از ما چه جفایی در حق وی کرده ایم یا چه محبتی را خود خواسته از وی محروم کردیم.
هر حرفی که نسنجیده از زبانمان بیرون می آید میتواند تبعات بسیاری در پی داشته باشد.
و اینکه همه ی انسان هچون زنجیر به یکدیگر متصل هستند و هر عمل ما بی گمان تاثیری(گاهی فجیع و گاهی کوچک) بر جهان خواهد داشت.
پی نوشت:رمان دارای مباحثات طولانی و شخصیت پردازیهای عمیق است
ممکن است خوانش آن برای برخی از خوانندگان کسالت آور باشد.
حتما پیش از مطالعه برای آشنایی با فضا و محتوای داستان بخش هایی از کتاب را دانلود کنید.
رضا حسین زاده
مشاهده ی بریده هایی از کتاب در "ادامه مطلب"
درباره این سایت